
annemin yaptığı leziz aşureyi götürürken aklıma geldi,gerçi geçenlerde burakla da konuşuyorduk,aşure kıvamında(içinde herşey var anlamında)leziz bir
atilla atalay kitabı çıksa da okusak,tadından yenmez.adamın öykülerinde hem hüzün var;hem mizah.kitaplarının son kısmında yer verdiği öyküler hep benim ilk okuduğum ve okumaktan en çok keyif aldığım bölümleriydi.bazı noktalarda kendime benzetiyordum belki de.en son
ağlama dolabını okudum,sonra uzun bir ara girdi,fazla da uzatmasa keşke...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder