bir varmış,bir varmış diye başladı senin masalın..pek yok-lukla işin olmadığından;ama var-lığın da tadını tam alamadığından olacak bu yıkımların..arada..hayattaki çizgilerin,hep baktığın o bozuk gözlerinle tam da hep kendi yaptığın herşey gibi dosdoğruydu..peki bunca yanlış insanın ne işi vardı hayatında?
bazı zamanlarda,ben bunları hakedecek ne yaptım sana diye isyan etsen de,herkesinki kadar sonsuz bi tanrın vardı..zaten bu kavram da ibadet edene göre değişmez mi?işlediğimiz aynı günahlar farklı derecelerde mi affedilirler ben hep bunu sorguladım bu mevzuu açıldığında..sen çoğunlukla daha günahkardın..
çok yorgunum..öyle böyle değil..üst üste kötü haberler..gün içersinde birden çok gelen,gözleri çokça ağırlaştıran ağlama histeriaları..çaresizlik kuyusuna düşüp düşüp çıkmalar..bazen etrafımdaki herkesle birlikte zıplayıp,yere göçüyomuşuz hissine kapılıyorum..çünkü başladımı sökülme biyerden bi bakıyorum ki ipler karışmış,karman çorman..
sen üzülme diye nasıl olsa ben üzülüyorum ya senin yerine de olsun istiyorum..sorumluluk ne yapışkan bişeydir?
bi sürü izlenecek film var beni bekleyen..okunacak bi iki kitap..
bi iki zorunluk dost ziyareti var ertelediğim..
eksik kalan daha çok şey var aslında ama..geç oldu
uyumak lazım..
yaz gelsin baharı geçtim ben..

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder