12 Aralık 2011

babam

bugün işten bunalıp kendimi Mersine attım, bilinçaltım demek ki yerini yapmış ki, yolu birden köyüme çıkarttı. orada hayatımın en önemli figürünü buldum ve içimi döktüm, beklentilerimi, düşündüklerimi...
yine beni sakince dinledi, elinde yaptığı iş, kafası ise tamamiyle bende; beni şaşırttı, beklediğim cevapları vermedi, beni cesaretlendirdi, ve mutlu etti. şanslıyım lan blog, adam benim en büyük şansım, o olmasa herşey çok zor olurdu. umarım Allah onun yokluğunu bana asla göstermez.
Benden tek bir şey istiyor ve bekliyor, o istediğini en kısa zamanda ona vermeye çalışacağım, hayatında tek bir şey istiyor, o da benim mutluluğum, bende onun için çabalayacağım.

baba...

Hiç yorum yok: