d&r

Yıllar önce; izmirde bir avm deyim , kuzenle sinemaya girdik ya da gireceğiz tam hatırlamıyorum. Üniversite 2 ya da 3 ondan da kesin emin değilim. Borsayla ilgileniyorum yine, d&r da borsa dergilerine bakıyorum, yanımda bir kız beliriyor, dikkat etmiyorum, elimi dergiye uzatıyorum, benden hızlı davranıyor alıyor eline, yüzüne bakıyorum, kocaman gözleriyle mavi mavi gülümsüyor.

''Siz de mi ilgileniyorsunuz diyor?''elindeki dergiyi sallayarak,

evet diye kısa kesiyorum. Bizde 3-4 arkadaş girdik borsaya,sepet portföy yaptık diyor anladığını vurgular biçimde, bakıyorum ki konuşmak istiyor, gülümsüyorum tekrar, elini uzatıyor ben ece diyor, memnun oldum diyorum elini havada daha fazla bırakmayarak, yine o mavi gözlerini dikiyor üstüme, tam ben sessizliği bölecek kelimeleri fırlatacağım anda bir el onu çekiyor yanımdan, ''hadi ece geç kalıyoruz'' diyor. benimle konuşmasını tasvip etmediğini bütün jestleriyle ve vücut diliyle gösteren bir teyze-abla-anne karışımı kadın alıyor yanımdan eceyi, suratı düşerken, görüşürüz diyor, memnun oldum diyebiliyorum.

kuzeni buluyorum d&r ın raflarında, hadi çıkalım burdan diyorum, sigara içelim dışarda.

sigara üstüne sigara içiyoruz, ücretsiz avm servisinin kalkış vaktini beklerken,sonra vakit geliyor oturuyoruz. tam servis kalkarken ece ve suratsız ekürisi servisin merdivenlerini tırmanıyor, ece kocaman gülümseyerek , bana doğru gelirken bu sefer doğal sarı, dalgalı saçlarına takılıyor gözlerim;serviste o kadar boş koltuk varken önümdeki boş koltuğu seçiyor ve arkasına dönüyor, gülerek ''görüşürüz demiştim değil mi'' diyor, suratsız abla tercih ettiği en önde boş bulup oturduğu koltuktan dönerek aksi nazarlar fırlatıyor,onu görmezden gelerek, nerede okuyorsun diye soruyorum, 9 eylül işletme diyor, bende iktisat diyorum, böylelikle kısa süren yolculuğu dolduracak uzun bir sohbeti başlatıyoruz. benim inmem lazım dediğinde ise çoktan gözlerimiz birbirine ısınmış bile, inmeden önce aksi nevaleye çaktırmadan elime bir kağıt sıkıştırıyor ve görüşürüz diyor. inince kağıdı açıyorum, telefon numarasını ve bir gülücük görüyorum, kocaman gülümsüyorum aşağıda servise el sallayan gülümseyen gözlerine.

eceyle daha sonra pek birşey olmadı blog eğer çok merak ediyorsan, klasik yeniyetme heyecanlarla geçen 1-2 ay, sonrasında başka kollarda aynı heyecanı arayışları, sana bunu anlatmam ise bunları geçen gün hatırlatacak birşey yaşamam;

malum ideefix de sanal kitap fuarı var, her zamanki gibi listeyi hazırladım kitapları alcam, fakat orjinallerine biraz bakayım, belki biraz iktisat yapar listeyi kısa kesebilirim dedim ve d&r a gittim, raflar arasında ciddi arayışlarım esnasında biri yanaştı dikkat etmedim önce, sonra iphonedan listeyi check ederken, dikkatsizliğimi fırsat veren biri bana çarptı, afedersiniz dedim, kocaman gülümsedi ve merhaba dedi, sarı saçları ve mavi gözlerini görünce direkt aklıma yıllar öncesi geldi, ama ben bu filmin sonunu gördüm lan diyerek, gülümsedim ve rafların arasındaki arayışıma devam ettim.