sis

sabah yollara düştüm, 4.5 senedir yapmadığım şeyi yapıyorum, heyecanlıyım, baktığım bölgede ilk defa yeni bayi açacağım,yeni departmana geçmeden son icraat, yollar yağışlı, tıngır mıngır, mailleşe mesajlaşa gidiyorum, arada durup bu ve benzeri fotolar çekiyorum,instagrama yüklüyorum,yorum okuyorum,yazıyorum.kış bütün kasvetiyle üstümüzde,evde babam hastalandı,sanırım sırasıyla bize de bulaşır. bu gece evdeyim, kitap okuyayım diyorum ama feci uyku basıyor,yatsam sızacağım. az önce birisi belki numaradan, belki de gerçekten ihtiyacı olduğundan kötü durumdayım gel dedi , gitmek gelmedi içimden. kötü bir insan mı oluyorum nedir? insanlara hiç güvenim kalmadı bea blog? insanlar mı kötü ben mi? şöyle sislerin içinde kaybolmuşken, kar soğuğu uyuştururken yavaş ve sessizce yaklaşsa...