tilkiyim evet yapacak bişey yok..
bugün çok enteresan bi haber dinledim yağmur yağarken radyoda;yozgatta 22 gün önce kuduz tilkinin ısırdığı 9 yaşındaki çocuk hayata veda etti..
ölüm dediğimiz şey..
her ertelenen,yaşanması gerektiği halde yaşanmayan durumda tuhaf ölümler aklıma gelir böyle..
günlerdir zihnimde dönüp dolaşan olaylar hep aynı noktaya bağlanıyo..yo hayır karamsar değilim..ölümü düşündüğümden değil de yaşamın kısalığının farkındalığından sanıyorum..
günü dörde beşe bölmeliyim sanırım dedim geçende daha bikaç kez sohbet ettiğim bi arkadaşıma..insanların bende buldukları samimiyetin şimdi şimdi farkına varıyorum..ona ne ki dimi?ben yaşadığım her a'nı yaşamımda bulunanlar da o anda yaşasın istiyorum..kaynağı bu..aslında bende standart ama yaşamıma yeni giren herkesi bi afallatıyo..
o kadar çok şey oldu ki..yaş ilerledikçe duyumsama derecesi de insanın epey yükseliyor..
eylemsizlik..dün gün boyu kafamda dönüp durdu..maddenin olmazsa olmazlarındanmış..yaşasın kimya dersi..
yalnızlaşma isteğimle ilintili menapozlu teyze huysuzluğuna sahibim..etrafımda kırıp üzmediğim sevdiceğim kalmadı..bi kişiyle muhattap olma isteğine bağlı yalnızlaşma sendromum var..neyseki o bi kişi de; beni de kırabilirsin sorun değil iyileştiğinde nası olsa alırım boyunun ölçüsünü dedi..çocuk kalan kız arkadaşlarımı seviyorum..değişik dilde konuştuğum her bir yaşam parçama ayrı bi mimik ekliyorum..kategorizasyona devam yani..bu bi çeşit karakter özelliği olmalı ki bende niteliği değişse de niceliği pek değişmedi..
bi de geçtiğimiz hafta serafinle yaptığımız bozcaada turu..resmen ruhu şımartmak için o adayı oraya kondurmuş tanrı..herşey çok net çizgilere sahip adada..ticari kaygıya sahip yamyamları gözardı ettiğinde tabiatın tadına bakıyosun..koca bi parça sütlü çikolata yemek gibi..adaya huysuz biriyle gitmiceksin ama..ben her gidişimde hep çok canlarımla gittim..hep güzel anılarla hatırlıyorum..bununda etkisi olmalı..
okula başladım..sınıfa tabiiki de geç kalmıştım..içeriye girdiğimde herkes kafasını kaldırdı bendense koca bi merabaaaaaa ben öğretmen değilim!
hep bişeyler olmadığımı söylemem,açıklamam gerekiyo sanırım..yoruldum..ben o değilim,onun gibi değilim,öyle değilim vs..geçen sene de her akşam gittiğim barda çocuklardan biri abi ne içersin demişti..bi süre abi değil abla olduğumu ispatlamaya çalıştım..önyargı dediğimiz şey koca bi gönülbağı aslında..kısa saçlı kadınların varlığı erkekleri rahatsız ediyor sanıyorum..çok içerliyorum..
mustafayı çok özledim..deniz feneri gibi onun verdiği kelimelerle yazmayı çok özledim..
okuyup,yazmadığım için çok değiştin sen diye eleştiren arkadaşlarım var benim..gururlu hissediyorum..
şimdi misafirlerim geliyo..sonra devam ederiz ben gittim blog :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder