hudut namustur!

hiç bitmeyecek bir iletişimsizlikle sanıyorum ben bu hayata veda edeceğim..en iyi öğreti insanın bişeyleri,bedeller ödeyerek öğrenmesidir diyerek,azlıkla yaptığım susmayı tercih ediyorum şu sıralar..çünkü hem kendimi anlatmaya,hem ne hissettiğimi anlatmaya,hem ne yaşadığımı anlatmaya çalışmaktan bu yıl gerçekten de çok yoruldum.sözcükleri üç boyutlu hale getirmeye çabalamaktan yoruldum..içimde çok derinlerde biyerde,hep sıcak kalan bi yara var.şeytan tırnağına dokunan limon damlaması gibi kimi zaman zamanlar..
aslında hiçbişeyden şikayetçi değilim ben.ne yaşasam tadına varmaya çalışıyorum.acı,tatlı,yorucu,heyecan verici,korkutucu,stressli..her nevarsa hayatımda tamamını duyumsamaya çalışıyorum.aslında ben sevmeyi öğrendim olumlu/olumsuz ne varsa yaşamda..küçük bi kızken şımarmaya imkanım olmadı pek..hep bişeyler eksikti..oynamayı da bilmezdik biz barbi bebekle..bu sebepten midir bilmem?saçlarını kesip,dizlerini kopartmıştım..bitlenirdik biz çünkü..hep kısaydı benim saçlarım..
hiç kimsenin sorunlarını senin gözünle görme şansı yok ne yazıkki..ve sadece kendi başına çözebiliyor insan türlü türlü boylardaki sorunlarını..hayatın pik yapan noktalarında hep bi yalnızlık hakim..çünkü içindeki cehennemin ateşini en yakınının bile tahmin etme yetisi yok..yoksa nasıl yaşayabilirdik?
bu yılı sakince bitireyim diyorum..yeterki bitsin..yeni yıl şansımı sürdürsün..çok bişey istemiyorum..insanın sadece bazen sevildiğini bilmeye ihtiyacı oluyo..çok bişey değil..
daha çok sağlık,huzur,mutluluk,neşe,başarı hazzı,aşk,kalite;daha az kayıp,hüzün,stress,hainlik,gözyaşı getirsin yeni yıl..
biyıl daha yaşlanmak demek;biraz daha duygusallaşmak demek be blog!
merry crisis and happy a new fear!